Pupiller Refleks Yolları

Öğrenci, retinaya çarpan ışık seviyelerine karşılık olarak otonomik kontrol altındadır. Sempatik sistem retina yeterli ışık almadığında öğrenciyi genişletir ve parasempatik sistem çok fazla ışık retinaya çarptığında öğrenciyi daraltır.

Pupiller ışık refleksi, ışık retinaya çarptığında başlar ve bir sinirin optik sinir boyunca hareket etmesine neden olur. Bu görsel duyumdur, çünkü bu refleksin afferent dalı sadece özel duyu yolunu paylaşmaktadır. Retinaya çarpan parlak ışık, okülomotor sinir yoluyla parasempatik yanıta yol açar, ardından siliyer gangliondan postganglionik lif, öğrencinin büzülmesini ve daralmasını teşvik eder. Işık bir gözde retinaya çarptığında, her iki öğrenci de büzülür. Bu ışık çıkarıldığında, her iki öğrenci de tekrar dinlenme pozisyonuna döner. Uyaran tek taraflı olduğunda (sadece bir göze sunulur), cevap bilateraldir (her iki göz). Aynı şey somatik refleksler için geçerli değildir. Sıcak bir radyatöre dokunursanız, her ikisini de değil sadece o kolu geri çekersiniz. Otonom reflekslerin merkezi kontrolü somatik reflekslerden farklıdır. Hipotalamus, diğer CNS konumları ile birlikte otonom sistemi kontrol eder.

Hipotalamus birçok homeostatik mekanizmanın kontrol merkezidir. Hem otonomik fonksiyonu hem de endokrin fonksiyonu düzenler. Öğrenci reflekslerinde oynadığı roller, bu kontrol merkezinin önemini göstermektedir. Optik sinir öncelikle bilinçli görsel algı için oksipital kortekse gerekli geçiş olan talamusa uzanır. Bununla birlikte, optik sinirin başka bir izdüşümü hipotalamusa gider.

Hipotalamus daha sonra pupiller refleksleri çalıştırmak için bu görsel sistem girişini kullanır. Retina yüksek ışık seviyeleri ile aktive edilirse, hipotalamus parasempatik yanıtı uyarır. Optik sinir mesajı retinada düşük ışık seviyelerinin düştüğünü gösteriyorsa, hipotalamus sempatik yanıtı aktive eder. Hipotalamustan çıkış dorsal uzunlamasına fasikülüs ve medial ön beyin demeti olmak üzere iki ana yol izler (Şekil 2). Bu iki yol boyunca hipotalamus, okülomotor kompleksinin Eddinger-Westphal çekirdeğini veya torasik omuriliğin lateral boynuzlarını etkileyebilir.

Şekil 2. Merkezi Otonom Sistemin Fiber Kanalları. Hipotalamus, otonom fonksiyonun merkezi kontrolünün çoğunun kaynağıdır. Vücudun organ sistemlerine sempatik ve parasempatik girdi dengesini düzenlemek için beyin yapılarından ve beyin sapı ve omurilik yapılarından projelere girdi alır. Bunun ana yolları medial ön beyin demeti ve dorsal uzunlamasına fasikülüstür.

Bu iki yol, hipotalamusu beyin sapındaki majör parasempatik çekirdeklere ve torakolomber omuriliğin preganglionik (merkezi) nöronlarına bağlar. Hipotalamus ayrıca medial ön beyin demeti yoluyla önbeyin diğer bölgelerinden de girdi alır. Koku alma korteksi, bazal önbeyinin septal çekirdeği ve amigdala, medial ön beyin demeti yoluyla hipotalamusa projelendirilir. Bu ön beyin yapıları hipotalamusu sinir sisteminin durumu hakkında bilgilendirir ve homeostazın düzenleyici süreçlerini etkileyebilir. Buna iyi bir örnek, temporal lobun serebral korteksinin altında bulunan ve duyguları hatırlama ve hissetme yeteneğimizde rol oynayan amigdalada bulunur.

Makale kaynağı: Hüseyin Türkmaya ( Facebook)

https://opentextbc.ca/anatomyandphysiology/chapter/15-3-central-control/?fbclid=IwAR0qmwCXfDVSaMvlQISXhPzZkhD5LTQN1B5wJU-B20z2YX7023kk1zHwvLU

#Pupiller Refleks # otonomik kontrol # Hipotalamus # parasempatik # torakolomber # beyin sapı # omurilik # ön beyin demeti