DNA Sentezindeki Katalizörler ve Replikasyon Merkezleri
KORNBERG ve arkadaşları tarafından, 1957 yılında, DNA'nın ilk defa Escherichia coli'den izole edilen 'DNA polimeraz' denen bir enzim sistemi tarafından katalizlendiği bulunmuştur. Bu enzim, deoksinukleotit yapı taşlarını 3'-5' yönünde okuyarak, 3'-5' fosfodiester bağlarıyla birbirine bağlar. Dolayısıyla yeni oluşan poli-deoksinukleotit dizisi 5'-3' yönünde gelişir. DNA polimeraz, kendi başına yalnız nukleotitlerin şeker ve fosfat gruplarını tanıyabilir. Bazların hangi sıraya göre dizilmeleri gerektiğini bilemez. DNA polimerazın, düzenli bir sentezleme için, substrat olarak dört çeşit deoksinukleozidin trifosfatına (dATP, dGTP, dCTP ve dTTP), magnezyum iyonlarına, tepkimeler için kalıp ve alfabe görevi yapacak DNA polimerinin bir kısmına gereksinimi vardır. Tepkimenin sonunda DNA polimeri ve tepkimeye katılan her deoksiribonukleotit için bir molekül pirofosfat meydana gelir. Mitokondriyal DNA replikasyonunun, çekirdekteki DNA replikasyonundan farklar gösterdiği varsayılmaktadır.
dATP DNA
Dgtp Mg++
N à DNA + nPP
dCTP DNA polimeraz
dTTP
Bakteriyofaj (T2) DNA'sının replikasyonu, yaklaşık her üç dakikada bir olmaktadır. Yanı, faj DNA'sındaki 8 x 104 kıvrım, 3 dakika içerisinde çözülmektedir. Bu ise mekanik ilkeler ve enerji yönünden çok zor görülmektedir. Bu nedenle çeşitli modeller yada modellere ilave yeni görüşler ileri sürülmektedir. Büyük bir olasılıkla DNA'nın kolları bir fermuarın açılması gibi bir uçtan, yada reptikatör denen birkaç yerden birden birbirinden ayrılmakta ve ayrılan kollar kendini replike ederek statik durumlarını sürdürebilmektedir. iyon derişiminin değişimi ile DNA zincirinin belirli bölgelerinde açılım sağlanabilmektedir.
Replikalûrler, DNA üzerinde, metillestirilmis dizilim ile işaretlenebilmekte ve bu replikatörlerden itibaren, DNA zinciri kollarının açıldığı görülmektedir. Bu noktalar, replikasyon merkezleri olarak bilinmektedir.
Replikasyon merkezleri, bakterilerde, mesosom denen belirli bir zar bölgesiyle, memeli hayvanlarda ise çekirdekteki bir zar bölgesiyle temas halindedir.
Yavaş çoğalan bakterilerde, DNA üzerinde kural olarak ancak bir replikasyon merkezi, hızlı çoğalanlarda ise hıza bağlı olarak daha fazla replikasyon merkezi bulunur (6 kadar olabilir). Bu ise, DNA replikasyon hızının değişmediğini, ancak çoğalan zincir sayısının değiştiğini gösterir. Eskiden DNA'nın çoğalması ile hücre bölünmesinin aynı zamanda yürütüldüğüne inanılmaktaydı. Gerçekte DNA sentezinin zaman olarak hücre bölünme süresini aştığı gözlenmiştir.
Genetik
-
İnsanlarda Kaç Kromozom Vardır?
-
Sık görülen mikrodelesyon sendromları nelerdir?
-
Bilim insanları kromozomları nasıl inceler?
-
Arkea'da Kromozomlar ve DNA Replikasyonu
-
DNA Onarım Mekanizmaları Nelerdir?
-
DNA hasarına neden olan etkenler nelerdir?
-
XYY Süper Erkek Sendromu - JACOB’S, Sendromu
-
Bitki doku kültürü çalışmaları ile haploid bitkiler elde edilebilir
-
Gram pozitif bakterilerden genomik DNA izolasyon protokolü
-
E. coli bakterisinden genomik DNA izolasyon protokolü
-
DNA’nın Keşfi
-
İnsan Genom Projesi Nedir ? Amaçları Nelerdir ?
-
Genomik mikrodizilimlerle ikilenme teşhisi yöntemi
-
Gen duplikasyonu ve amplifikasyonu nedir?
-
DNA ile RNA Arasndaki Farklar ve Benzerlikler Nelerdir