BÖBREK
Üst abdomenin posterior kısmında, üst lumbar vertebraların her iki yanında, retroperitoneal boşlukta yerleşmiş olan böbrekler, fasulye şeklinde olup, yaklaşık 10-12 cm uzunluğa, 5 cm genişliğe ve 4-5 cm kalınlığa sahiptir. Her bir böbrek dıştan bir kapsülle sarılıdır. Kapsülün dış kısmında fibroblast ve kollajen lifler, iç kısımında ise miyofibroblastlar bolca bulunur. Kapsül, böbreğin iç kısımlarına septum vermediği için parankimadan kolayca sıyrılabilir. Medial yüzde yer alan hilum (hilus) adındaki çöküntülü bölgeden organa kan damarları girer ve çıkar, gene aynı bölgeden boşaltıcı duktus olan üreter organı terk etmektedir. Üreterin üst kısmı böbrek hilumunu dolduracak şekilde genişlemiştir. Pelvis adını alan bu kısım, majör ve minör kaliksler olmak üzere bölmelere ayrılır; genellikle iki majör ve 8-12 arası minör kaliks bulunur. Her bir minör kaliks, renal papilla adındaki renal maddenin konikal şekilli uzantısını çevrelemektedir. Her bir papillanın apeksi sayıları 10-25 arasında olan toplayıcı duktuslar tarafından perfore edilmiştir, bu oluşum Area Cribrosa olarak adlandırılır. Toplayıcı duktuslar, üriniferöz tübüllerin terminal segmentleri olup, ürini böbrekten renal pelvisteki minör kalikslere iletirler. Böbrekten vertikal yarı kesit alındığında, her bir papilla hilumdan kapsüle doğru uzanan piramidal bölgenin ucunda görülür. Piramidal bölgeler taze böbrekte soluk renkli ve çizgili düzenlenme gösterir ve medullar piramit olarak adlandırılmaktadır. Çizgili görünümü düz tübüller ve paralel kan damarlarına bağlıdır. Her bir piramidin periferal kısmı veya tabanı ile böbreğin koyu kahverengimsi granüler korteksi arasında belirgin bir sınır yoktur; medullar materyal korteks içerisine medullar ışınlar adında ince ve radyal düzenlenmiş çizgiler şeklinde uzanmaktadır. Bu medullar ışınlar, düz tübüller ve kan damarlarından meydana gelmiştir, bu nedenle medullar ışınlar ve medullar piramitler terimleri birbiri ile karıştırılmamalıdır. Medulla gross olarak iç ve dış bölgeler olmak üzere ikiye ayrılabilir; bu şekildeki ayrılma, medulla içerisindeki tübül duvarlarının morfolojik farklılıklarını yansıtmaktadır. Komşu medullar piramitler arasında korteks materyali bulunur, böylece piramitler birbirlerinden ayrılır. Piramitler arasındaki korteks materyali Bertin’in renal sütunlarını oluşturmaktadır. Korteksin granüler görünümünden, sferikal şekilli renal cisimcikler ve kıvrıntılı üriniferöz tübüller sorumludur. Dolayısı ile kesitlerde, tübüller oblik veya enine kesilmiş olacaktır.
Her bir piramit üzerini örten korteks ile birlikte bir lob olarak kabul edilir; bundan dolayı multipiramidal ya da multilobar böbrekten bahsedilir. Sıçan ve tavşan gibi bazı aşağı sınıf memeliler unilobar (unipiramidal) böbreğe sahiptir. İnsan böbreğinde 8-18 lob bulunur. Fetal böbrekte lobar organizasyon daha belirgindir. Gelişimin ileriki dönemlerinde bu loblu görünüm kaybolur ve böbrek yüzeyi düzgün bir sınıra sahip olur. Böbrek lobülü daha küçük bir fonksiyonel ünit olup, bir medullar ışın (korteks içerisinde), ilişkili nefronlar ve ışının medullar piramit içerisindeki devamından oluşur. Kortekste lobüllerin sınırları çok belirgin olmasa da radyal şekilde düzenlenen interlobüler (kortikal) kan damarları ile belirlenir. Işınlar lobülün merkezinde bulunur. Bununla beraber medullada böyle bir belirginlik mevcut değildir. Medulla içerisinde renal (üriniferöz) tübüllerin özelleşmiş segmentleri, belirli seviyelerde yerleşmişlerdir. Bundan dolayı medullada renk, densite ve şekil yönlerinden birbirinden farklı hatlar (zonlar) ayırt edilmektedir. Medulla içerisinde iç ve dış medullar hat bölgeleri görülmektedir. Dış hat da kendi içerisinde koyu renkte ve kalın olan iç band ve daha açık renkte ince bir dış band’dan oluşur.
Böbrek kesiti izlenmektedir. Korteks ile medullar piramitler ve bunlarla ilişkili olarak minör ve majör kaliksler izlenmektedir. Kan damarlarının giriş ve çıkışına dikkat ediniz.
Her bir piramit üzerini örten korteks ile birlikte bir lob olarak kabul edilir; bundan dolayı multipiramidal ya da multilobar böbrekten bahsedilir. Sıçan ve tavşan gibi bazı aşağı sınıf memeliler unilobar (unipiramidal) böbreğe sahiptir. İnsan böbreğinde 8-18 lob bulunur. Fetal böbrekte lobar organizasyon daha belirgindir. Gelişimin ileriki dönemlerinde bu loblu görünüm kaybolur ve böbrek yüzeyi düzgün bir sınıra sahip olur. Böbrek lobülü daha küçük bir fonksiyonel ünit olup, bir medullar ışın (korteks içerisinde), ilişkili nefronlar ve ışının medullar piramit içerisindeki devamından oluşur. Kortekste lobüllerin sınırları çok belirgin olmasa da radyal şekilde düzenlenen interlobüler (kortikal) kan damarları ile belirlenir. Işınlar lobülün merkezinde bulunur. Bununla beraber medullada böyle bir belirginlik mevcut değildir. Medulla içerisinde renal (üriniferöz) tübüllerin özelleşmiş segmentleri, belirli seviyelerde yerleşmişlerdir. Bundan dolayı medullada renk, densite ve şekil yönlerinden birbirinden farklı hatlar (zonlar) ayırt edilmektedir. Medulla içerisinde iç ve dış medullar hat bölgeleri görülmektedir. Dış hat da kendi içerisinde koyu renkte ve kalın olan iç band ve daha açık renkte ince bir dış band’dan oluşur.
Böbrek kesiti izlenmektedir. Korteks ile medullar piramitler ve bunlarla ilişkili olarak minör ve majör kaliksler izlenmektedir. Kan damarlarının giriş ve çıkışına dikkat ediniz.
Histoloji
-
Endosülfan ve okratoksin-A’nın birlikte sıçanlarda toksisitesi: histopatolojik değişiklikleri
-
Histoloji Pdf Ders Notları
-
DEKALSİFİYE EDİLMEMİŞ KESİTLERİN HAZIRLANIŞI
-
DEKALSİFİKASYONU TEST ETMEK
-
KELATLAMA AJANLARI
-
ELEKTROLİTİK DEKALSİFİKASYON
-
ASİT DEKALSİFİKASYON SIVILARI
-
Histopatoloji nedir ?
-
KEMİK DOKUSU VE DEKALSİFİKASYON
-
MSS’DE DEJENERE MİYELİNİN GÖSTERİMİ
-
MARKSCHE’DEN BOYASI (Spielmayer, Benda)
-
MSS‘DE MİYELİNİN GÖSTERİMİ
-
KARIŞIK OLAN TEKNİK
-
BİELSCHOWSKY TEKNİĞİ
-
GÜMÜŞ ÇÖKTÜRME YÖNTEMLERİ