Wolf-Hirschhorn Sendromu
1960’lı yıllardan beri bilinen bu hastalığın 1/50.000-100.000 gibi bir sıklıkta görüldüğü tahmin edilmektedir. Prenatal ve postnatal büyüme geriliği, mikrosefali, ciddi gelişme geriliği, hipotoni ve nöbetler ile birlikte yüzde yüksek alın, belirgin alın, hipertelorizm, strabismus, belirgin burun kökü ve kısa filtrum nedeniyle ortaya çıkan “Yunan miğferi” profili karakteristiktir. Kaşlar yay şeklinde ve medialde seyrek, üst dudak kalın ve ortası çıkıktır, ağız köşeleri aşağı dönüktür. Yarık damak / dudak hastaların üçte birinde bulunur.46 Hayatın ilk yılları içindeki mortalitesi %30’lara ulaşır, yarık damak, kalp ve böbrek anomalileri, pulmoner hipoplazi, diyafram hernisi, sık akciğer enfeksiyonları bunun başlıca nedenleri arasındadır.
Delesyon hastaların %75’inde de novo ve izoledir, %12’sinde halka kromozom 4, kromozomal mozaisizm ve sporadik dengesiz translokasyon gibi anomalilerle görülür, kalan %13’ünde ise dengeli parental kromozomal translokasyonların dengesiz dağılımı nedeniyle ortaya çıkar.
Wolf-Hirschhorn sendromu bir bitişik gen sendromu olup, 4. kromozomun 4p16.3 bölgesindeki hemizigot delesyondan kaynaklanmaktadır. Bu hastalık; ciddi büyüme geriliği, mental bozukluk, mikrosefali, 'Greek helmet' yüz, yarık damak dudak, kolobom göz ve kardiak septal defektler ile karakterizedir. Wolf-Hirschhorn sendromu; klinik olarak karakteristik yüz görünümü, gelişme geriliği, fizikomotor reterdasyon ve inme tablosu gösterebilmekte ve “Wolf-Hirschhorn kritik bölgesinde” (WHCR) (kromozom 4p16) tespit edilen delesyonla da tanı doğrulanmaktadır. Hastaların %75’inde 4p16 bölgesinde de novo delesyon, %13’ünde aileden aktarılan 4p16 delesyonu ve %12’sinde sitogenetik anomali (örneğin, ring 4) belirlenmiştir.
Moleküler Tanı: Wolf-Hirschhorn sendromlu birçok bireyde delesyon dışında sitogenetik bir anormallik bulunmamasına rağmen, bazı bireylerde dengesiz translokasyon, intrakromozomal duplikasyon veya inversiyonlardan kaynaklanan anormallikler (ring 4 kromozomu, 4p-mozaizmi, derivatif 4. kromozom gibi) tespit edilebilmektedir. Konvensiyonel G-bantlama sitogenetik analizi (rutin ve yüksek çözünürlüklü) WHS’lerdeki delesyonların %60-70’ini belirleyebilirken; WHCR probu kullanılan FISH metoduyla WHS’lu hastalardaki delesyonların %95’inden fazlası tespit edilebilmektedir.
Translokasyonların çoğunlukla subtelomerik bölgelerde gerçekleşmesinden dolayı Subtelomerik FISH çalışması, derivatif 4. kromozomu belirlemekte kullanılabilecek en sensitif ve spesifik yöntemlerden biridir. Subtelomerik bölgeler için kullanılan FISH, ek segmentlerin kromozomal kökenini belirleyebilmektedir.
*de novo mutasyon: İlk kez gözlenen, ebeveynlerde bulunmayan mutasyon
Kaynak:
. Gülen Eda Ütine, Pelin Özlem Şimşek-Kiper, Koray Boduroğlu "Mikrodelesyon sendromları" Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2012; 55: 42-51
. Lurie IW, Lazjuk CL, Ussova I, Presman EB, Gurevich DB. The Wolf-Hirschhorn syndrome. I. Genetics. Clin Genet 1980; 17: 375-384.
. Battaglia A. Wolf-Hirschhorn (4p-) syndrome. In: Cassidy SB, Allanson JE (eds). Management of Genetic Syndromes (2nd ed). New Jersey: Wiley-Liss, 2005: 667-676.
. Shannon NL, Maltby EL, Rigby AS, Quarrell OW. An epidemiological study of Wolf-Hirschhorn syndrome: life expectancy and cause of mortality. J Med Genet 2001; 38: 674-679.
Genetik
-
İnsanlarda Kaç Kromozom Vardır?
-
Sık görülen mikrodelesyon sendromları nelerdir?
-
Bilim insanları kromozomları nasıl inceler?
-
Arkea'da Kromozomlar ve DNA Replikasyonu
-
DNA Onarım Mekanizmaları Nelerdir?
-
DNA hasarına neden olan etkenler nelerdir?
-
XYY Süper Erkek Sendromu - JACOB’S, Sendromu
-
Bitki doku kültürü çalışmaları ile haploid bitkiler elde edilebilir
-
Gram pozitif bakterilerden genomik DNA izolasyon protokolü
-
E. coli bakterisinden genomik DNA izolasyon protokolü
-
DNA’nın Keşfi
-
İnsan Genom Projesi Nedir ? Amaçları Nelerdir ?
-
Genomik mikrodizilimlerle ikilenme teşhisi yöntemi
-
Gen duplikasyonu ve amplifikasyonu nedir?
-
DNA ile RNA Arasndaki Farklar ve Benzerlikler Nelerdir