Toplam 1017 içerik listeleniyor
-
İki ayak üzerinde yürümenin gelişmesi
İki ayak üzerinde yürümenin Australopithecus ile başladığı bilinmektedir. Ancak, hangi nedenle ortaya çıktığı konusunda değişik görüşler bulunmaktadır. Bu konuda, iki ayak üzerinde yürümenin sağladığı avantajları gözden geçirmek yararlı olacaktır. 1) Vücut ısısının düşürülmesi amacıyla, yere paralel olan ve hem güneşten gelen; hem de yerden yansıyan ışınlara maruz kalan gövde dik duruma gelerek, bir tarafdan daha fazla rüzgar alması temin...
https://www.biyologlar.com/iki-ayak-uzerinde-yurumenin-gelismesi -
Dünyamızın En Acil Çevre Sorunları Fosforlu Gübrelerin Aşırı Kullanımı ve Okyanuslardaki Plastik Çöpler!
Birleşmiş Milletler Çevre Programı (UNEP) küresel ölçekteki acil çevre konularının değerlendirildiği 2011 Yılı Kitabını yayınladı. Yayınlanan kitapta artan gıda talebi karşısında tarımda kullanılan fosfor içerikli gübrelerin sucul ekosistemlere verdiği zararlar ile okyanuslara taşınan plastik çöplerin hem küçük parçalar halinde dağılımı hem de barındırdığı zehirli maddelerin besin zincirine katılarak ekosistem ve insan sağlığı için...
https://www.biyologlar.com/dunyamizin-en-acil-cevre-sorunlari-fosforlu-gubrelerin-asiri-kullanimi-ve-okyanuslardaki-plastik-copler -
Corvus cornix - Leş kargası
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/corvus-cornix-les-kargasi -
YILAN BALIĞI BİYOLOJİSİ VE YETİŞTİRİCİLİĞİ
Yılan balıkları eski yıllardan beri insanların ilgisini çekmiştir. Su bulunan bir çok yerde yılan balığına rastlandığı halde yumurtlama ve yavrulama sırasında izlenememesi, yumurtalı veya karnında yavru bulunan bir balığa rastlanamaması bu ilginin çok eskiden beri doğmasına neden olmuştur. Dünyadaki toplam yılan balığı istihsali; Avrupa yılan balığı (Anguilla anguilla ) (1990-1991) 23 950 ton, Japon yılan balığı ( Anguilla japonica ) 109 100 ton, Amerikan...
https://www.biyologlar.com/yilan-baligi-biyolojisi-ve-yetistiriciligi -
Serinus pusillus - Kara İskete
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/serinus-pusillus-kara-iskete -
Huş Ağacı ve Coğrafi Yayılışı
Huş ağacı (Betula) Huşağacıgiller (Betulaceae) familyasının bir üyesidir. Kırk kadar türü vardır. Avrasya'nın Sibirya ve Batı Rusya bölgelerinde, Orta ve Batı Avrupa'da, Kutup Bölgelerinde, Kuzey Amerika'da , Anadolu'da dağılış gösterir. Botanik ve bitki coğrafyası bakımından tipik özelliklere sahip huş ağacını çeşitli yönleriyle ele alabiliriz. 1. Botanik özellikleri: Huş ağacı, bitki artıklarının bol bulunduğu nemli, kumlu yerlerde iyi gelişir....
https://www.biyologlar.com/hus-agaci-ve-cografi-yayilisi -
Serinus spinus - Kara başlı İskete
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/serinus-spinus-karabasli-iskete -
Sazan Balığı Biyolojisi ve Yetiştirme Teknikleri
Ilıman iklim bölgelerinin ekonomik öneme sahip türü olan sazan (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758), sıcağı sevmesinin yanında soğuğa da dayanıklı olup, entansif yetiştiricilik için çok uygundur. Az miktarda oksijene gereksinim duyması ve yetiştirme sırasında boylama, kepçeyle yakalanma ve tartım gibi işlemlere duyarlı değildir ve kolayca yaralanmaz.4-30°C arasındaki su sıcaklığı değişimlerine kısa sürede uyum sağlar (1). Sazan müstesna bir çevre toleransına...
https://www.biyologlar.com/sazan-baligi-biyolojisi-ve-yetistirme-teknikleri -
Ceviz Ağaçları ve Coğrafi Dağılışları
Romalıların bolluk simgesi olarak tanıdıkları ceviz (Juglans regia) cevizgiller familyasına mensuptur (Juglandacea). Kışın yapraklarını döken ceviz ağacının 40 türü vardır. a-İklim Koşulları: Ceviz ağacı ılıman bölgelerin soğukça yörelerinde ,nemli iklim kuşaklarında iyi yetişir.Işıksever (heliofil)ağaç olan ceviz,bu açıdan fıstık ve bademden geride kalır.Yandan gölgelenmeyi de ister.Bir yamacın kuzey yönünü,ışıklı güney yönünden üstün...
https://www.biyologlar.com/ceviz-agaclari-ve-cografi-dagilislari-1 -
Carduelis chloris - Florya
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/carduelis-chloris-florya -
Loxia crassirostris - Çaprazgaga
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/loxia-crassirostris-caprazgaga -
LEVREK (Dicentrarchus labrax Lin., 1758) BALIĞININ BİYOLOJİSİ VE YETİŞTİRME TEKNİKLERİ
Yrd.Dç.Dr. Kürşat FIRAT & Şahin SAKA Ege Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Yetiştiricilik BölümüYetiştiricilik Anabilim Dalı İskele-Urla, 35440 İZMİR GİRİŞ Su ürünleri yetiştirme teknolojisinin gelişimi ile beraber levrek kültürü üzerindeki çalışmalarda yoğunlaşmıştır. Ülkemizde önceleri çipura balığının besiye alınması ve daha sonrada larva üretimine geçilmesini takiben, levrek larvalarının kültür çalışmalarında yoğun artışlar...
https://www.biyologlar.com/levrek-dicentrarchus-labrax-lin-1758-baliginin-biyolojisi-ve-yetistirme-teknikleri -
Carduelis carduelis - Saka
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/carduelis-carduelis-saka -
Montifringilla nivalis - Kar Serçesi
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/montifringilla-nivalis-kar-sercesi -
Petronia petronia - Kaya Serçesi
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/petronia-petronia-kaya-sercesi -
Apoda (Gymnophiona, Coecilia) (Bacaksız Kurbağalar)
Vücutları silindir şeklinde ve halkalıdır. Ekstremiteleri, hatta bunların bağlandığı omuz (göğüs) ve kalça kemerleri de yoktur. Kafatası kemik bir çatıya sahiptir. Toprak altındaki yuvalarda gizlenme açısından modifiye olmuşlardır. Omur sayısı fazla ve kaburgaları oldukça uzundur. Derileri düz ve enine halkalıdır. Gerek mukus, gerekse irrite eden bir sıvı çıkaran zehir bezleri bulunur. Dış görünüşleri bakımından küçük bir yılan ve solucana benzerler...
https://www.biyologlar.com/apoda-gymnophiona-coecilia-bacaksiz-kurbagalar -
Emberiza hortulana - Kirazkuşu
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/emberiza-hortulana-kirazkusu -
Eşeyli Üreme (Seks), Evrimi Nasıl Yönlendiriyor?
Aşırı süslü özellikler ve sadece bir cinsiyette görülen ilginç davranışlar evrim kuramına aykırı mı? Mücadeleyi kazanan veya en güzel görünüşü sergileyen erkeklerin daha fazla eşi olacağı doğru mu? Erkekler arası rekabet ve dişilerin eş tercihi nasıl evrimleşti? Eşeyli üreme de nereden çıktı? Erkek ve dişinin farklı çiftleşme stratejileri. Neden hep dişi seçiyor? Dişi aslında neyi seçiyor ve nasıl seçiyor? Ne olacak bu erkeğin hali?! ...
https://www.biyologlar.com/eseyli-ureme-seks-evrimi-nasil-yonlendiriyor -
Emberiza (Miliaria) calandra - Tarla Kirazkuşu
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/emberiza-miliaria-calandra-tarla-kirazkusu -
Darwin’in evrim teorisine alternatif çıkmadı
Yaşamın nasıl ortaya çıktığı hala tartışılan bir konu. Ancak bilim adamı Darwin’in onlarca yıldır tartışılan Evrim Teorisi, bilimsel kabul görmeyen yaradılışçılık teorilerinin yanında alternatifsiz konumunu sürdürüyor. İngiliz bilim adamı Charles Darwinİngiliz bilim adamı Charles Darwin Eski Ahit, ‘Tanrı insanı kendi suretinde yarattı. Böylece insan Tanrı suretinde yaratılmış oldu. İnsanları erkek ve dişi olarak yarattı’ der. İnsanlar,...
https://www.biyologlar.com/darwinin-evrim-teorisine-alternatif-cikmadi -
Relik ve Endemik Bitki Türleri
Endemik, alanları belirli bir ülke veya bölgeye ait, yerel, ender ve çok ender bulunan türler endemos (indigenous) kelimesinden gelir ve “yerli” anlamında kullanılır. Ülkemizdeki endemik türlerin en önemlilerinden birkaçı; Kazdağında orman meydana getiren Kazdağı göknarı (Abies equi-trojani), Eğridir güneyindeki Kasnak meşesi (Quercus vulcanica), Köyceğiz-Dalaman arasında yaygın olan Sığla veya Günlük ağacı ve ormanları (Liquidambar orientalis), Beşparmak...
https://www.biyologlar.com/relik-ve-endemik-bitki-turleri -
Motacilla alba - Ak kuyruksallayan
Fotoğraf : Yavuz AYDIN
https://www.biyologlar.com/motacilla-alba-ak-kuyruksallayan -
Pandion heliaetus - Balık Kartalı
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/pandion-heliaetus-balik-kartali -
Mustela nivalis - Bayağı gelincik
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/mustela-nivalis-bayagi-gelincik -
Y-DNA (BABA TARAFINDAN) HAPLOGRUPLAR
Bugün genellikle Doğu ve Güney Afrika’da, özellikle Sudan, Angola ve Namibia (Khoisan)’da bulunan bu haplogruba az da olsa Batı Avrupa’da rastlanmaktadır. Bunların, Roma İmparatorluğu döneminde köle olarak getirilen Nubian’ların torunları olduğu tahmin edilmektedir. B Haplogrubu 50.000 yıl önce M60 mutasyonu ile oluştu. Afrika’da geniş bir alana dağılan bu grup Bayaka ve Mbuti pigmileri arasında da görülür. A ve B tipik Afrika haplogruplarıdır. C ve D...
https://www.biyologlar.com/y-dna-baba-tarafindan-haplogruplar -
Türkiyenin floristik bölgeleri
Avrupa – Sibirya flora bölgesi Geniş yapraklı türlerden oluşur ve yükselti artıkça iğne yapraklı türlerle birlikte görülür. Yaz-kış yağışlı geçer, kuraklık yaşanmaz. Genellikle orman yapısı hakimdir, yağışların bol oluşu gür bir bitki varlığını ortaya çıkarır. Türkiye'nin batısından doğusuna doğru tüm kuzey kısımlarını içine alır. Öksin ve Kolşik flora olmak üzere 2 bölüme ayrılır. Kolşik flora sırasıyla Ordu, Giresun, Trabzon,...
https://www.biyologlar.com/turkiyenin-floristik-bolgeleri -
Emberiza striolata - Çizgili Kirazkuşu
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/emberiza-striolata-cizgili-kirazkusu -
Oenanthe deserti - Çöl Kuyrukkakanı
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/oenanthe-deserti-col-kuyrukkakani -
Gri balıkçıl (Ardea cinerea)
Fotoğraf : İdris ÖLMEZ
https://www.biyologlar.com/gri-balikcil-ardea-cinerea -
Sülünler ve Genel Özellikleri
Genel Özellikler Sülün, küçük başlı, uzun boyunlu, uzun kuyruklu ve derin vücutlu bir kanatlı türüdür. Sülünlerin erkekleri ve dişileri birbirine benzemez. Erkek sülünlerin daha güzel olarak dişilere göre daha parlak renkli tüyleri ve uzun kuyrukları vardır. En çok bilinen bayağı sülün (Phasianus colchicus) dünya üzerinde hem doğal alanlarda bulunur hem de çiftliklerde yetiştirilir. Vücut uzunlukları 53-89 cm, kuyruk uzunlukları 20-47 cm ve kanat...
https://www.biyologlar.com/sulunler-ve-genel-ozellikleri -
Dikenli keler - Stellagama stellio
Fotoğraf : Yavuz AYDIN
https://www.biyologlar.com/dikenli-keler-stellagama-stellio -
Krizantem (Chrysanthemum)
Krizantem (Chrysanthemum), veya Kasımpatı yaklaşık 30 tür barındıran, Asteraceae familyasına bağlı bir cinstir. Asya ve kuzeydoğu Avrupa'ya yerlidir. Otsu, yıllık bitkiler olan Chyrsanthemum türleri, yaklaşık 50-150 cm yüksekliğindedirler. Büyük çiçek başlarına sahiptirler, yabanileri beyaz, sarı veya pembe renkler gösterir. Chyrsanthemum türleri bazı Lepidoptera türlerinin larvaları tarafından yiyecek olarak tüketilir. Tarihçe M.Ö. 15.yüzyıl kadar erken...
https://www.biyologlar.com/krizantem-chrysanthemum -
Bitkiyle Beslenen Örümcek
Şimdiye kadar tanımlanan yaklaşık 40.000 örümcek türünün hepsinin avlanarak beslendiği biliniyor. Bazıları ağ kuruyor bazıları da avlarına doğrudan saldırıyor. Ancak bilim insanları buna çok çarpıcı bir istisna keşfetti: Bagheera kiplingi adıyla bilinen bir zıplayan örümcek bilim dünyasında öncelikle bitkiyle beslenen ilk örümcek örneği oldu. İlginç keşif 12 Ekim’de Current Biology’de yayımlandı. Örümceğin bitkisel besin tercihi akasya...
https://www.biyologlar.com/bitkiyle-beslenen-orumcek -
Örümceğimsiler ( Arachnida )
Arachnidalar, Arthropoda (eklembacaklılar) filumunun, başta örümcekler, akrepler, akarlar, keneler ve uyuz böcekleri olmak üzere, 70 bin kadar etçil ve karada yaşayan omurgasız türüdür.. Arachnida üyelerinin en belirgin özellikleri, iyi gelişmiş bir baş bölümü ile sert (kitinleşmiş) bir dış iskeletten oluşan bölütlü gövde yapısı ve çift sayıdaki eklemli gövde uzantılarıdır. Büyüme sürecinde birkaç kez kabuk (dış iskelet) değiştiren bu hayvanların...
https://www.biyologlar.com/orumcegimsiler-arachnida- -
OMURGASIZ HAYVANLAR SİSTEMATİĞİ
Canlılarla ilgili problemler ele alındığında organizmalar sınıflandırmak ve onları gruplara ayırmak zorunluluğu ortaya çıkmaktadır. Yeryüzünde milyonlarca canlı varlık vardır ve bunun yanı sıra geniş ölçüde bir çeşitlilik de görülür. Sınıflandırmanın Tarihçesi İnsanlar yaradılışlarından itibaren çevrelerinde bulunan bitki ve hayvanları öğrenmeye çalıştılar. İlk insanlar, bitki ve hayvanları kendileriyle olan ilişkisine göre...
https://www.biyologlar.com/omurgasiz-hayvanlar-sistematigi -
BİTKİ GENETİK KAYNAKLARININ KORUNMASI VE KULLANIMI
Değişen çevre koşullarına karşın hızla büyümekte olan dünya nüfusunun beslenmesi sorunu, genetik kaynakların önem ve değerini biraz daha arttırmaktadır. Genetik kaynaklar onbinlerce yıllık gelişme süreci boyunca birçok baskı koşullarına karşı dayanıklılık geliştirdiklerinden günümüzde karşı karşıya olduğumuz sorunları aşmada sigorta ve anahtar durumunda olup birçok uluslar arası sözleşmenin de konusudur. Bunların en geniş kapsamlısı olan...
https://www.biyologlar.com/bitki-genetik-kaynaklarinin-korunmasi-ve-kullanimi -
Bitkiler ve Latince İsimleri
A Abaka - Musa textilis. (Bitki türü) Abanoz - Diospyros ebenum. (Bitki türleri) Acı bakla - Lupinus. (Bitki cinsi) Acı yonca - Menyanthes trifoliata. (Bitki türü) Acur - Cucumis flexuosus. (Bitki türü) Açelya - Pentanthera - Tsutsusi. (Bitki türleri) Açık tohumlular - Gymnospermae. (Bitki grubu) Ada çayı - Salvia. (Bitki cinsi) Adam otu - Mandragora. (Bitki cinsi) Ada soğanı - Scilla maritima. (Bitki türü) Adi kızılağaç - Alnus glutinosa. (Bitki türü) Afrika bamyası...
https://www.biyologlar.com/bitkiler-ve-latince-isimleri -
Aquila nipalensis - Bozkır Kartalı
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/aquila-nipalensis-bozkir-kartali -
BİTKİLEDE SİTOLOJİK KARAKTELER
Sitolojik karakterlerin taksonomide uygulanışı da palinolojik ve embriyolojik karakterler gibi yeni sayılır. Her ne kadar bitkilerin kromozom sayıları ve özellikleri çok önceden biliniyordu ise de bunların taksonomiye uygulanışı oldukça yenidir. Bu konuda en önemli kaynaklar Tischler (1950), Darlington ve Wylio (1955), Löve ve Löve (1961), ...vb. dır. Son yıllarda yalnız sitolojik özelliklerine göre bitkilerin sınıflandırılacağını ileri sürenler de vardır. ...
https://www.biyologlar.com/bitkilede-sitolojik-karakteler -
Genetik
Genetik (Alm. Genetik (f), Fr. Genetique (f), İng. Genetics) canlıların özelliklerini ve kalıtsal karekterlerini inceleyen, bu karekterlerin nesillere geçişini belli kalıtım kanunlarına bağlayan, genin yapı ve görevlerini araştıran bilim dalı. Genetik, ( Yunanca'dan genno γεννώ= doğum vermek) canlının bütün özelliklerinin eski kuşaktan yenisine nasıl geçtiğini inceler. Kalıtım bilimi olarak da bilinir. Biyolojinin bir dalıdır. İlk olarak Gregor Mendel'in...
https://www.biyologlar.com/genetik-1 -
Coracias benghalensis - Hint Gökkuzgunu
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/coracias-benghalensis-hint-gokkuzgunu -
YAPRAK (FOLIA)
Dal ve gövdedeki noduslardan çıkan, genellikle yesil renkli fotosentez ve terleme olaylarının olustuğu organlardır. Yaprak anatomik olarak epiderma, mezofil ve iletim doku demetlerinden olusur. Epiderma yaprağın alt ve üst yüzeyinin dıs kısmında bulunan tek sıra hücreden yapılmıs, stomaları tasıyan kısımdır. Mezofil: Kloroplast ihtiva eden palizat ve sünger parenkimalarından ibarettir . Palizat parenkiması, uzun veya kısa silindirik, aralarında çok dar hücre...
https://www.biyologlar.com/yaprak-folia -
Prinia gracilis - Dikkuyruklu Ötleğen
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/prinia-gracilis-dikkuyruklu-otlegen -
Bitki Dokuları
Aynı menseyden gelen, belirli bir görevi yapmak üzere toplu bir sistem olusturan, aynı sekil ve yapıdaki hücre gruplarına "doku" denir. Baslıca 2 ana gruba ayrılır: A ) Meristem Doku: Bölünme yeteneği olan hücrelerden olusmustur. Primer meristem ve sekonder meristem olmak üzere iki sekilde meydana gelir. B ) Sürekli Doku: Meristem hücrelerinin gelismesi ve farklılasması sonucu meydana gelir. Hücrelerin çeperleri değisik sekillerde kalınlasmıstır. Sürekli doku...
https://www.biyologlar.com/bitki-dokulari -
Phedimus stoloniferus (=Sedum stoloniferum) (Pisikulağı)
Fotoğraf : Prof. Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/phedimus-stoloniferus-sedum-stoloniferum-pisikulagi -
Prunus padus (=Padus avium) - Kuş Kirazı
Fotoğraf : Prof. Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/prunus-padus-padus-avium-kus-kirazi -
Uropygi (Kamçılı Akrepler)
Uropygi (Kamçılı Akrepler) Akreplere benzerler. Boyları 3 ile 8 cm arasında değişen kamçılı araknitlerdir. Vücutlarını son kısımda çok sayıda segmentten oluşan ince ve uzun bir kuyruk vardır. Keliserleri kuvvetli ve büyüktür. Önde daralan Prosoma bir çift median, üç veya dört çift lateral göz taşıtr. Afrika, Asya ve Uzakdoğu ülkelerinde yaygındırlar. Zehirli değillerdir. Bölge: Santana Oluşumu, Araripe Havzası, Brezilya Kamçılı akrepler zehirli...
https://www.biyologlar.com/uropygi-kamcili-akrepler -
Acacia cf. saligna - Kıbrıs Akasyası
Fotoğraf : Prof. Dr. Ahmet KARATAŞ
https://www.biyologlar.com/acacia-cf-saligna-kibris-akasyasi