Pozisyonel Klonlama Nedir
Bir gen, bir kromozomun bir bölgesine haritalanırsa, bunun tam lokasyonu ve fonksiyonu iki yaklaşımdan biri ile belirlenir: pozisyonel klonlama ve aday gen metodu. Pozisyonel klonlamanın iyi bir örneği müsküler distrofi (DMD) geninin izolasyonu ve karakterizasyonudur. Bu örnekte, genin izolasyonu hastalığın genin kısmi delesyonuna veya translokasyonuna bağlı olmasından dolayı etkilenmiş
bireylerin mevcudiyeti ile kolaylaşmıştır. Delesyonlara sahip hastaların mevcut olması, bunun subtraction klonlamaya başlanmasını sağlaması sebebi ile, özellikle tesadüfidir. Bunun için, normal bir bireyin genomik DNA’sı bir restriksiyon endonükleazla kesilerek yapışkan uçlar oluşturulur. Bu fragmentler denatüre edilir ve bir delesyon hastasından kırık uçları elde etmek için soniklenmiş, 200-kat fazla denatüre DNA ile anneal edilir. Bu koşullar altında, normal bireylerde var olan fakat
delesyon hastasında eksik olan Xp21 DNA’sı kendisi ile anneal olacak ve bir vektöre
klonlanmaya uygun yapışkan uçlara sahip tek DNA olacaktır.
Yukarıda anlatıldığı gibi izole edilen klonlanmış DNA Southern blot hibridizasyonlarında normal ve hasta DNA örneklerine karşı prob olarak kullanılarak DMD genini taşıyanlar belirlenmeye çalışılır. Xp21 bölgesinden elde edilmiş altı fargmentten birinde, DMD’li hastaların bir kısmında, delesyonlar tespit etmiştir ve aile çalışmalarında hastalığa sıkıca linktir. Bu tekniğin prensibi, zoo blotting olarak bilinen, kodlayan sekansların evrim sırasında korunurken kodlamayanların korunmamış olmasıdır. Özel bir bölge diğer türlerin DNA’sı ile yüksek uyumlulukta hibridize olmuştur ve sekanslama splicing sinyalleri ile çevrelenmiş bir ekzonu açığa çıkartmıştır. Bu bölgeye karşı bir prob, insan fetal kasında, diğer dokularda bulunmayan geniş bir RNA türü tespit etmiştir. Normal yetişkin ve fetal kasında mevcut ancak DMD hastalarında eksik olan, bugün distrofin olarak adlandırılan bir proteinle çapraz-reaksiyona giren gen-sekansının ekpirese olan kısımlarına karşı antisera yükselmiştir.
Distrofin geninin pozisyonel klonlama ile tanımlanması, karakterize edilmemiş bir özelliğin, ilk olarak genin bulunması ve daha sonra ürün ile çalışılması ile yani reverse genetik ile analiz edilebileceğini göstermiştir. Aynı zamanda başarılı olabilmek için geleneksel genetik, rekombinant DNA teknolojisi, sekanslama ve biyokimyasal analizlerin kombine edilmesi gerektiğini de göstermiştir. Pozisyonel
klonlamanın birkaç negatif özelliği vardır. İlki, çok yorucu bir çalışmadır ve ana başarı
oldukça geniş araştırma gruplarının çabalarını gerektirir. İkincisi, ilgilenilen özelliğin (örneğin kistik fibrosis) kromozomun sınırlı bir bölgesine haritalanması, eğer herhangi açık görülebilen kromozomal anomali ile ilişkili değil ise, oldukça zordur. Kistik fibrosis geninin pozisyonel klonlanması, bu ünitede ileride tanımlanmış poligeneik hastalıkların haritalanması ile ilişkili olan linkaj disequilibrium fenomeninin kullanımıile gerçekleştirilmiştir.
Genetik
-
İnsanlarda Kaç Kromozom Vardır?
-
Sık görülen mikrodelesyon sendromları nelerdir?
-
Bilim insanları kromozomları nasıl inceler?
-
Arkea'da Kromozomlar ve DNA Replikasyonu
-
DNA Onarım Mekanizmaları Nelerdir?
-
DNA hasarına neden olan etkenler nelerdir?
-
XYY Süper Erkek Sendromu - JACOB’S, Sendromu
-
Bitki doku kültürü çalışmaları ile haploid bitkiler elde edilebilir
-
Gram pozitif bakterilerden genomik DNA izolasyon protokolü
-
E. coli bakterisinden genomik DNA izolasyon protokolü
-
DNA’nın Keşfi
-
İnsan Genom Projesi Nedir ? Amaçları Nelerdir ?
-
Genomik mikrodizilimlerle ikilenme teşhisi yöntemi
-
Gen duplikasyonu ve amplifikasyonu nedir?
-
DNA ile RNA Arasndaki Farklar ve Benzerlikler Nelerdir