Pelvis ve Üreter
Bilindiği gibi üreterin üst genişlemiş kısmı olan pelvis, böbrek hilumunda yerleşmiştir ve majör ve minör kalikslere ayrılır. Her bir minör kaliks de bir medullar papillanın etrafını şapka şeklinde örter. Pelvis duvarı üreterin duvarından daha incedir ve boşaltıcı yolların duvar kalınlığı başlangıçtan sonlandığı yere doğru giderek artar. Peritonun arkasında posterior abdominal duvar içerisinde yer alan üreterin uzunluğu 25-30 cm kadardır ve idrar kesesi (mesane) duvarını oblik şekilde perfore ederek sonlanır. Genellikle 3 tabakaya sahiptir;
1- Tunika Mukoza: Pelvis ve üreterde, mukoza transizyonel epitelden oluşmuştur. Epitel lamina propria ile desteklenmiş olup pelviste 2-3 hücre ve üreterde ise 4-5 hücre kalınlığındadır. Yüzeysel hücrelerin lümene bakan sınırları konvekstir ve bu hücreler iki çekirdekli olabilirler ve bazı özellikler gösterebilirler. Hücrelerin şekli kübikten yassıya değişkenlik gösterebilir (organ gerildiği zaman). Hücreler indentasyonlu bir yüzeye sahiptirler. Luminal plazmalemma bazı bölgelerde normalden daha kalındır (12 nm). Bu kalın plakların arasındaki bölgelerde normal hücre membranı bulunur. Plak bölgeleri intrasitoplazmik filamentlere bağlıdır. Mesane boşaldığında ince bölümlerden katlanır ve kalın plaklar iğ şeklinde sitoplazmik vesiküller oluşturacak şekilde içeri çöker. Hücrelerin apikal sitoplazmalarındaki membran ile çevrili fuziform şekilli vesiküller gerilme sırasında artan yüzey membranına ilave olurlar Apikal plazma membranın en dış yaprağı da en iç yaprağından daha kalındır. Bu dış yaprağa bazı extrasellular filamentöz materyal yapışmıştır. Yüzey hücreleri arasındaki yaygın okludens tipi bağlantılar ile birlikte bu özel membranın suyun hücre sitoplazmasından lümendeki hipertonik ürine geçmesini önleyen bir bariyer fonksiyonu gördüğü düşünülür. Epitel ince bir bazal lamina üzerine oturmuştur ve lamina propria nisbeten dens fibröz bağ dokusundan meydana gelmiştir. Lamina propria içerisinde bulunan elastik lifler oldukça belirgindir. Lamina propriada zaman zaman gevşek lenfatik doku izlenebilir; Lamina proprianın dış yaprağı gevşek karekterdedir; burası bazı otörlerce submukoza olarak kabul edilir. Lamina propriada bez yoktur. Transvers kesitte, lümen yıldız şeklinde görülür. Bu görünüm mukozanın longitidünal katlantılarına bağlıdır; katlantıların oluş nedenleri:
a- Lamina proprianın dış yaprağının gevşek karakteri,
b- Elastik doku ve muskularisin bulunmasıdır.
Üreter genişlediğinde, ürin basıncına bağlı olarak katlantılar yok olur.
2- Tunika Muskularis: Kalın olan muskularis düz kas hücrelerinden oluşmuş demetlerden meydana gelmiştir. Demetlerin arasında bağ dokusu bulunur. Düz kas içte longitidünal tabaka ve dışta da sirküler tabaka (Barsak düz kas düzenlenmesinin aksi şekilde) halinde düzenlenme gösterir, fakat tabakalar tam belirgin değildir ve üreterin alt ucunda bir üçüncü dış longitidünal tabaka bulunmaktadır. Pelviste, kas tabakası papillaların etrafında başlıca sirküler düzenlenmiştir ve muhtemelen sfinkter görevine sahiptir (muhtemelen papillaları sağmakta, dolayısı ile ürinin Bellini duktuslarından akmasını temin etmektedir). Üreterin alt ucunda, sirküler düz kas kaybolur fakat artık birbirlerinden sirküler tabaka ile ayrılmayan iki longitidünal tabaka daha da belirginleşir ve aşağıya, üreterik orifis’e doğru uzanır. Ürinin idrar kesesinden yukarı, üretere geri akışı idrar kesesi müköz membran kapağı ve idrar kesesi iç basıncı aracılığı ile önlenir. Ürin üreterden aşağı doğru devamlı bir şekilde akmaz fakat longitidünal kas liflerinin kasılıp gevşemesi sonucu idrar kesesine fışkırarak girer.
3- Tunika Adventisya: Muskularisin dışında fibroelastik bağ dokusundan meydana gelmiş bir tabaka bulunur. Bu tabaka pelviste böbrek kapsülü ile kaynaşır. Yine tunika adventisya üreterin uzunluğu boyunca çevredeki posterior abdominal duvarın bağ dokusu ile devam eder. Pelvis ve üreterin anterior yüzeyi gevşekçe periton ile örtülüdür.
Üreter, muskularis ve lamina propria içerisinde bulunan vasküler ve lenfatik ağlar ile birlikte zengin kan akımına sahiptir. Bazı ganglion hücreleri ile ilişkili sinirler görülmektedir. Sinirler muskularise otonomik sistemin motor liflerini gönderir. Duyu lifleri muskularisi katederek epitel hücrelerinin arasına sokulur.
Üreter kesitinde, transizyonel epitel ve lamina propriadan (LP) oluşan tunika mukoza ve tunika muskularis izlenmektedir.
Histoloji
-
Endosülfan ve okratoksin-A’nın birlikte sıçanlarda toksisitesi: histopatolojik değişiklikleri
-
Histoloji Pdf Ders Notları
-
DEKALSİFİYE EDİLMEMİŞ KESİTLERİN HAZIRLANIŞI
-
DEKALSİFİKASYONU TEST ETMEK
-
KELATLAMA AJANLARI
-
ELEKTROLİTİK DEKALSİFİKASYON
-
ASİT DEKALSİFİKASYON SIVILARI
-
Histopatoloji nedir ?
-
KEMİK DOKUSU VE DEKALSİFİKASYON
-
MSS’DE DEJENERE MİYELİNİN GÖSTERİMİ
-
MARKSCHE’DEN BOYASI (Spielmayer, Benda)
-
MSS‘DE MİYELİNİN GÖSTERİMİ
-
KARIŞIK OLAN TEKNİK
-
BİELSCHOWSKY TEKNİĞİ
-
GÜMÜŞ ÇÖKTÜRME YÖNTEMLERİ