Bitkilerin Hayat Formları (Raunkiaer Yöntemi)
Danimarkalı botanikçi olan Raunkiaer (1937), bir kısmı bu kitabın içeriğini oluşturan odunsu ve otsu bitkileri, vejetasyon devresi içinde bitkiyi yenileyecek olan tomurcukların elverişsiz mevsimde (kış ya da yaz kuraklığı) bitki üzerinde, toprak ya da su içinde bulunuşlarına göre 5 ana grupta incelemiştir.
Phanerophytes (Ph): Fanerofit bitkilerde tomurcuklar toprak yüzeyinden en az 30cm ve daha fazla yükseklikte bulunurlar (0,3–112 m). Ağaç ve çalı (odunsu) olan bitkiler bu gruba girmektedir. Örneğin; Çam, Göknar, Ladin, Kayın, Meşe, Ardıç, Fındık, Orman gülleri.
Ağaçlarda boy büyümesini sağlayan, büyüme enerjisi ve büyüme maddesi olan hormonlar çoğunlukla ana sürgün üzerinde bulunur ve çok miktardadır. Çalılarda ise bu madde yan sürgünlerde ve daha az oranda bulunur.
Ağaç ve çalı bitkileri çoğu kez birbirleriyle karıştırılmaktadır. Genel olarak ağaç, tek gövdeden oluşan, çapı 10 cm’i ve boyu 5–8 m’yi aşan odunsu bitkidir. Örneğin; Fagus (Kayın), Populus (Kavak), Pinus (Çam), Picea (Ladin), Carpinus (Gürgen) gibi.
Ağaçlar da kendi aralarında;
· Kısa boylu ağaçlar (ya da ağaçcıklar) 5–10m
· Orta boylu ağaçlar 10–20m
· Boylu ağaçlar 20–30m
· Çok boylu ya da büyük ağaçlar 30–50m
· Dev (görkemli) ağaçlar 50m’den boylu
Bugüne değin en boylu ağaç 112m ile Sequoia sempervirens (Sahil sekoyası)’dir.
Çalı ise, birçok gövdesi olan, boyu 5–8m’den küçük, çapı 10cm’den az olan odunsu bitkilerdir. Örnek olarak Corylus (Fındık), Rhododendron (Orman gülü), Buxus (Şimşir), Vaccinium (Ayı üzümü), Ligustrum (Kurtbağrı) verilebilir. Çalılarda; boylu çalı, çalı ve bodur çalı olarak üçe ayrılmaktadır.
Chamaephytes (Ch): Bu bitkilerde büyümeyi sağlayan tomurcuklar, uygun olmayan mevsim içinde, toprak yüzeyinde ya da toprak yüzeyinden en çok 30cm yükseklikte olan kısma kadar olabilir. Bu grupta odunsu, yarı odunsu ve otsu bitkiler vardır. Ephedra (Deniz üzümü), Vaccinium (Ayı üzümü), Acantholimon (Kirpi otu), Dianthus (Karanfil) gibi bitkiler Chamaephytes’lere örnek olarak verilebilir.
Hemicryptophytes (H): Hemicryptophyt’ler ise, tomurcukları uygun olmayan mevsim içinde toprak yüzeyinde bulunup, ölü örtü tarafından gizlenmekte olan bitkileri içerir. Örneğin; Bellis perennis (Koyun gözü), Plantago major (Sinir otu), Fragaria vesca (Orman çileği), Medicago sativa (Yonca), Urtica dioica (Isırgan otu).
Cryptophytes (C): Uygun olmayan mevsimlerde tomurcukları toprak altında ya da su içerisinde olan bitkilerdir. Toprak altında ise Geophytes adını alır. Örneğin; Allium (Soğan), Crocus (Safran), Lilium (Zambak). Su içinde bulunanlara ise Hydrophytes denir. Örneğin; Nymphaea (Nilüfer), Lemna (Su mercimeği), Aponogeton (Gölet ayrığı) gibi.
Therophytes (Th): Gelişmelerini bir vejetasyon süresinde tamamlayıp, uygun olmayan mevsimi toprak altında tohum halinde geçiren bitkilerdir. Bunlar çoğunlukla tek yıllık bitkiler (annual) olup, vejetasyon süreleri çok kısadır. Genellikle fidanlıklarda çok yaygın olup, ışık gereksinimleri de çok fazladır.
Botanik
-
Bitkisel Hormonlar Nelerdir?
-
Bitkisel Hormonları Nelerdir? Auxinler - Oksin Bitki Büyüme Hormonlarının Görevleri Nelerdir?
-
Pinus cembra - İsviçre Fıstık Çamı
-
Pinus banksiana - Banks çamı
-
Pinus aristata (Higori çamı)
-
Palinoloji – Polen Bilimi Hakkında Bilgi
-
Kaktüsgiller - Cactaceae Hakkında Bilgi
-
Papatyagiller - Asteraceae Hakkında Bilgi
-
Karanfilgiller - Caryophyllaceae Hakkında Bilgi
-
Periyant Nedir ? Periant (Çiçek Örtü Yaprakları)
-
Bitki Yaprak Tipleri Ve Görevleri - Yaprak Çeşitleri
-
Bitkilerde Gövde Çeşitleri ve Gövdenin Görevleri Nelerdir ?
-
Opuntia ficusindica - "Dikenli İncir"
-
Bitkilerde Bulunan Doğal Renk Maddeleri
-
Bitki Stresi: Abiyotik ve Biyotik Faktörler